Zomaar een dag uit het leven van een jonge moeder
‘Hoe is het mogelijk,’ verzucht Dianne, ‘dat die kleine altijd moet poepen als er visite is.’
Terwijl oma de kraaiende baby overneemt, brengt Dianne de dampende luier weg.
Uit de wc klinkt: ‘Mama, klááár!’
‘Ik kom zo Loesje!’
‘Hoi mam.’
‘Hans, je bent door de poep gestapt! Kijk eens achter je!’
Terwijl ze de stinkplekken wegpoetst, hoort ze:
‘Ikke zelf daan!’
Happend naar adem, ziet Dianne het papiertheater, met bruin als themakleur.
‘Knap hè!’ straalt Loesje, terwijl bruine handjes haar broek omhoog sjorren.
Manlief komt thuis.
‘Dag poepie.’
Oma vlucht met de kinderen naar de speeltuin.