Waar we niet zonder kunnen

Verhaal uit de coronatijd

Angstig loopt de man naar de voorkant van zijn auto. Het was een flinke klap.
Goddank, ze zit rechtop.
‘Heb je pijn?’
‘Nee, het spijt me dat ik niet goed oplette. Ik durf voor het eerst weer naar buiten en was overweldigd door alles wat ik zo heb gemist.’
Hij legt zijn hand om haar heen. ‘Ik begrijp het.’
Haar schouders schokken en de tranen stromen over haar wangen.
‘Kalm maar’ zegt hij ‘het is de schrik.’
‘Nee’ snikt ze.
‘Wat dan?’ vraagt hij ongerust.
‘Het is voor het eerst sinds 4 maanden dat iemand me aanraakt.’