Vriendelijke aanmoediging
Mike was nog maar pas vanuit Engeland naar Nederland gekomen, toen hij al met zijn nieuwe klas een introductieweek meemaakte.
Zijn Nederlandse woordenschat was zeer minimaal en de andere leerlingen kenden van de Engelse taal alleen nog de beginselen.
Ze noemden hem “Hinkelboy”, wat hij te danken had aan zijn beste vriend, Alex, die hem het advies gaf: ‘Put your best leg fore.’
Voor de bonte avond, mochten ze een toneelstukje opvoeren en hij sloot zich aan bij een groepje, dat een piratenavontuur wilde opvoeren. De communicatie tijdens de voorbereiding gaf nog wel wat vreemde effecten. Zo wezen ze met opgetrokken wenkbrauwen naar de hoeken, toen Mike opmerkte, dat de piraten hooks nodig hadden. En Mike rolde met zijn ogen, toen ze vonden dat hij een “eyelap” moest hebben.
Op het moment dat Wilfred, helemaal in zijn rol, schreeuwde: ‘Give me the map’ , moest hij duiken.
Het gordijn ging open en het publiek zat gelijk op het puntje van de stoel. De piraten rolden, al vechtend, over de grond.
Er werd lovend gereageerd op deze spannende opening. Wat een actie!
Maar toen duidelijk werd dat Mike wel erg rake klappen kreeg, snapten ze dat dit geen spel was.
De jongens werden uit elkaar gehaald en leerden hun eerste Engelse spreekwoord.
‘Jongens, toen Mike zei: “Breek een been”, bedoelde hij dat heel vriendelijk.’