Als ik vrolijk ben, lacht iedereen, geen probleem. Maar altijd een open boek zijn is vermoeiend, irritant, soms zelf gevaarlijk. Sinterklaas heeft niets aan mij, want liegen kan ik niet. Vandaag is het stomvervelend. Het is zo’n grijze druilerige dag en van binnen voelt het net zo. Het liefs duik ik diep in de kraag van mijn warme jas. Dat voelt een beetje veilig, maar is het niet. Stop toch eens met staren, ik ben er even niet. De kassamedewerker knikt me bemoedigend toe, laat dat! Dan zie ik het. Mijn ziel is onder mijn arm gekropen!