Recensies

Verlangen in vele vormen

De cover geeft een goed beeld van de inhoud: van warm en sfeervol tot mysterieus, koud en onheilspellend.
Het boek laat je rustig dobberen in een rimpelloze zee van zoete geuren, dromerige vergezichten en romantische tafereeltjes, om dan plotseling omlaag te duiken naar diepe emoties van angst, verontwaardiging en verdriet.
Marceline weet je mee te nemen in de sfeer van het verhaal, alsof je erbij bent. Je voelt de diepe emoties en kunt je verplaatsen in de hoofdpersonen door de knap ingevlochten karakterbeschrijvingen. Als er een streekgerecht wordt opgediend, is het of je zelf aan tafel zit.
De smaken van de verhalen zijn zoet, zuur, zout en helaas ook bitter. Soms zelfs ijzingwekkend.
Het avontuur in een tbs-kliniek is zo’n verhaal, wat thrillerliefhebbers op het puntje van de stoel zal doen zitten, maar mij huiverend verder doet bladeren, om gauw weer die enge beelden te laten verwaaien.
Marceline kan je laten wegdromen, maar gaat de realiteit niet uit de weg. Het vlees is soms heerlijk mals, soms met een vet randje, maar soms ook rauw.
Het boek begint met een feuilleton, waarin drie personages elkaar steunen in heimwee en intens verdriet en samen een geheim delen. Het vervolg hiervan zien we In de laatste drie hoofdstukken, wat het boek een mooie afronding geeft. Ik moest wel af en toe terugbladeren, want na de vele andere verhalen, is het even schakelen, maar het verhaal is het waard om je er extra in te verdiepen. De feuilleton staat bol van spiritualiteit, wat bij de ruige Ierse kusten bijna natuurlijk lijkt.
Net als in haar boek “Thuisreis” heeft Marceline zich ook nu weer volop laten inspireren door het romantische en authentieke Ierland.