Schrik
Afgelopen zaterdag kreeg ik bericht dat er corona is in het verpleeghuis waar mijn moeder verblijft. De maatregel die genomen wordt is 10 dagen quarantaine. Wat verschrikkelijk voor iemand die mensen, en vooral de eigen familie, altijd zo belangrijk heeft gevonden.
De ontberingen van de eerste golf nog maar net te boven, begint het gedoe opnieuw. Gelukkig is het nu, zij het onder voorbehoud, een beperkte tijd, maar het is wel strenger dan de vorige keer, want ze mag helemaal niet meer de kamer uit.
Wat een afzien! Maar het belangrijkste is haar gezondheid. En dat was nog best wel spannend, want we weten dat ze vaak verkouden is en daar ook steeds meer last van krijgt – de 99 jaren gaan nu toch zwaarder tellen- , maar het zal toch niet?
Nu we een week verder zijn en ze geen koorts heeft en geen ergere klachten durven we die angst wat los te laten.
Nu maar aftellen en hopen dat het vanaf dinsdag weer “normaal” is.
