Recycling
In de recyclewinkel, in de volksmond nog hardnekkig kringloop genoemd, heb ik mijn draai helemaal gevonden. De sfeer is ontspannen, zowel bij klanten als medewerkers. Soms zo ontspannen dat een man eens een uur op een elektronisch orgel heeft gespeeld. Niet om te kopen, maar gewoon om even lekker muziek te maken.
Een medewerker maakte er een filmpje van, wat resulteerde in verkoop. Niet van het orgel, nee de kijker van het filmpje was onder de indruk van het ouderwetse vloerkleed waar het orgel op stond.
Zo kan iedereen er iets van zijn gading vinden. Sommigen doen dat gericht en anderen maken er een uitje van.
Voor mij is het steeds weer spannend om te kijken welke boeken er zijn
binnen gebracht. Dat is mijn passie en, omdat daar altijd genoeg in te doen is, mag ik daar al mijn tijd mee vullen.
Dit is mijn manier om titels en schrijvers te leren kennen en het is leuk om te zien welke boeken het meest populair zijn. Af en toe koop ik zelf een boek of zet goede titels op mijn verlanglijstje.
In de winkel vind ik het leuk om mensen te wijzen waar bepaalde boeken staan. Zo ontstaan dikwijls leuke gesprekken waarin mensen vertellen, wat hun favoriete genres, schrijvers en leesstijl zijn.
Dit werk heeft voor mij verschillende kanten. In de personeelsruimte kijk ik of een boek geschikt is voor de winkel, qua uiterlijk en inhoud, waarna ik het prijs, volgens een computersysteem, en in een winkelkar leg. Dit kan ik heerlijk in mijn eigen tempo doen en er is ook altijd tijd om iets over het boek na te zoeken op de computer. Soms zijn er hele oude boeken bij waarvoor ik internet moet raadplegen over de waarde.
Als ik een tijd in de boeken verdiept ben geweest, is het weer verfrissend om me in de winkel tussen de boekenliefhebbers te begeven en de nieuwste boeken erbij te voegen.
Voor mijn conditie is het ook goed, want ik moet zeven kilometer fietsen om er te komen. Samen met het sporten wat ik nu doe, ben ik dus best veel in beweging.
Voor zover ik het nu kan beoordelen, is al die beweging heel goed voor me. Ik voel me fitter en heb zelfs het idee, dat ik ook al wat beter slaap. Bovendien is het variabele aanbod van activiteiten, tijdens de sportweken, een goede kans, om te zien wat ik nog kan. Ik heb eindelijk toegegeven, dat mijn lichaam niet meer alles wil, wat ik op mijn twintigste in mijn hoofd haalde, maar ik ben nog lang geen tachtig.
Ik merk dat mijn nekhernia zich bijna helemaal heeft hersteld en balansproblemen zijn ook al aardig overwonnen. Mooi om te zien hoe je lichaam zich vaak vanzelf weer herstelt.
Dit is voor mij ook de perfecte tijd, om te ontdekken wat goed voor me is, met het oog op de toekomst. De hernia en balansproblemen kwamen voort uit stress. Het is dus belangrijk om dat zoveel mogelijk te vermijden of er in ieder geval goed mee om te gaan. Mijn leeftijd is hierbij een voordeel. Ik hoef me niet meer te bewijzen, geen carrière meer op te bouwen.
Eigenlijk ben ik alle doelen van vroeger aan het recyclen. Ik sorteer wat nog leuk of nuttig is. Het andere schuif ik aan de kant.
De rest van mijn leven mag ik vullen met doen wat goed voelt en mijn talenten te benutten en verder te ontwikkelen. Wat een heerlijk vooruitzicht!