Of ik tevreden ben…
’s Ochtends bij het ontbijt lees ik eerst de mail. Blijkbaar reageer ik te vaak op artikelen en aanbiedingen, want elke keer moet ik mijn spamlijst weer aanvullen.
Natuurlijk is het normaal dat ze hun klantenbestand willen uitbreiden en in hun geval zou ik waarschijnlijk hetzelfde doen. Maar waar ik me groen en geel aan erger is dat tegenwoordig ieder bedrijf waar ik maar enigszins mee te maken heb enquêtes gaat sturen.
Mijn eerste reactie is dan: heb ik niet vriendelijk bedankt gezegd? Maar dat is tegenwoordig niet genoeg, want er moeten statistieken worden bijgehouden. Deze statistieken zijn zogenaamd anoniem, maar ik krijg wel een herinnering als ik het niet doe…
En die herinnering durven ze best drie keer te sturen. Nou, dan ben ik niet zo tevreden meer.
Gisteren probeerde ik bij mijn zorgverzekeraar de WhatsApp uit. Dat ging heel goed. Snelle en vriendelijke reactie en de antwoorden staan gelijk genoteerd. Maar de volgende ochtend bij mijn ontbijt gelijk weer zo’n enquête tussen mijn kiezen! Ze hebben mijn WhatsApp gevonden!
Het meest irritant zijn natuurlijk de telefoontjes om erachter te komen hoe tevreden ik ben. En hoe kon ik zo stom zijn om ze mijn mobiele nummer te geven? Met een beetje pech vallen ze je zelfs in Oostenrijk lastig –zie mijn ultrakort-verhaal: ”Het was zo’n mooie dag“.
De waardering van bedrijven en instanties zou bij mij een stuk groter zijn als ze deze absurde nieuwe mode, die altijd meer tijd kost dan de minuten die ze aangeven, achterwege zouden laten.
Misschien een goed idee om, samen met het bel-me-niet register, een lijst te maken van mensen die je enquêtes niet waarderen.