Nieuw begin

Woedend kijkt René achterom naar de strandtent, waar een champagnefles wordt ontkurkt. Een siddering trekt over zijn rug.
Wandelen aan de azuurblauwe zee moet ontspanning geven, maar zijn ogen draaien langs elke palmboom.
‘Hé Willem, wacht even!’
‘Hoi Sara! Wat zie je er weer mooi uit.’
‘Vind je?’zegt ze met een stralende lach.
‘Ga je ook naar het strandfeest?’
‘Sorry, ander keertje.’ antwoordt René.
Thuisgekomen moppert hij tegen zijn spiegelbeeld, waar hij nog steeds niet aan kan wennen.
‘Hoe kon je zo dom zijn, om vijftien jaar celstraf te ruilen voor levenslange angst?’