Heimwee
‘Hé ben jij het? Hoe is het mogelijk.’
Ik voel een reflex om terug te deinzen, maar herstel me.
‘Gijs, wat leuk. Wat brengt jou hier?’
We praten en lachen. Het voelt zo vertrouwd.
‘Is er veel veranderd?’ vraag ik.
‘Nee, de meesten zijn er nog. Maar jij was zomaar weg en niemand wist waarheen.’
‘Ach, ik ben niet goed in afscheid nemen.’
‘Vroeger hadden we nooit zoveel lol samen’, zegt Gijs.
Ik weet wat hij bedoelt. Ik vond hem irritant en meed hem.
Maar nu is hij een venster naar het mooiste stukje van mijn jeugd.