Ezelsoren
‘Lees dit boek eens’ zeg ik tegen Carla, die zich met steeds meer moeite door de dag heen sleept. Ze neemt het schouderophalend aan en zegt: ‘Ik denk niet dat woorden mij kunnen helpen, maar, vooruit.’
Na een week geeft ze het me terug. ‘Bedankt, er stonden wel wat interessante passages in.’
Ik zet het boek achter in de boekenkast, want het ziet er beduimeld uit, met overal ezelsoren. Maar ik mopper niet, want ze lijkt vandaag net wat vrolijker.
De volgende dag, een stralende Carla: ‘Die tips hebben geholpen!’
Ik weet waar ik ze moet zoeken…