Een vlucht regenwulpen

Jaren geleden zag ik in de film “een vlucht regenwulpen” de verlegen Maarten luid zingend op de fiets. Hij zong in de wetenschap dat niemand hem hoorde. En dat is precies wat ik altijd in de auto doe: luid meeblèren met mijn favoriete muziek.
Op de laatste mooie zomerdag had ik het raam lekker open daarbij en vergat even mijn privacy. En ja hoor, bij een verkeerslicht een getoeter en een auto vol swingende jongens die de grootste pret hadden en duimpjes naar me seinden. Betrapt en enigszins verlegen, maar toch ook geamuseerd zwaaide ik maar wat terug en was blij dat ik weer door kon rijden. Achteraf vond ik het best grappig. Ik hou van spontane mensen.
Nu ik er op let zie ik heel veel mensen zingen in de auto. Het is lekker

ontspannend en een manier om even de sores te ontvluchten. Maar dan wel met het raam dicht!