Aansteller
Waarom deed ik toch zo haastig? Iedereen weet, dat ’s ochtends het gevaar het grootst is.
Ik zit hopeloos vast en mijn vrienden durven niet in de buurt te komen.
Misschien zou ik me kunnen loswrikken, maar dat monster is vlakbij en merkt elke beweging.
Voorlopig heeft hij nog afleiding met het oppeuzelen van een slachtoffer, maar dat zal niet lang meer duren.
Plotseling een ijzingwekkende schreeuw.
Ik ben los!
‘Mama! Ik liep met mijn gezicht dwars door een spinnenweb. Zo vies! En een joekel van een spin zat bijna in mijn nek.’
Raar mens. Maar toch bedankt.